مقاله ای درمورد 22بهمن...
بسم الله الرحمن الرحیم
بوي گل و سوسن و ياسمن آيد رهبر محبوب من از سفر آمد
امام قلب تپندۀ امّت زجر کشیده ؛روح خروشان خلق های ستم دیده ونور چشمان مستضعفین ،آمد .اویی که روزگاری در زیر یوغ چکامه های مزدورهای داخلی و خارجی فریاد بر می آورد«اسلام در خطر است،قرآن در خطر است؛ای مسلمانان متعهد به پا خیزید،قابیلیان و یزیدیان تاریخ بار دیگر قرآن و اسلام را وسیله قرار داده تا به قدرت برسند»
آزادی بازیچه ی ابر قدرت ها شده است و خفقان و سیاهی ارمغان نا امیدی هاست ندای:هل مِن ناصرینصرنی
او این کوه استوارو اینعقاب تیز چنگ در صحرای سوزان در شهرها در دهکده های فراموش شده در قلب های مشتاق و تشنه ی آزادی ورهایی از پشت دیوارهای خفقان و خانه های ویران در کومه پر درد و داغ کشیده ها و در وجود پر تلاطم جوان ها پیچید.
چه کسی مرا یاور است؟
وامت زجر کشیده که پنجاه سال تمام یوغ بندگی بر گردن خود بسته بودند و فریاد برمی آوردند:
«الله اکبر خمینی رهبر»
و فریادهایشان کاخ استعمار ظلم و جور را لرزاند وشاه این سگ زنجیری آمریکا نعره کشید «بکوبید ،بکشید و خون بریزید»
و قلب امام،این دریای خروشان صبر برای پیوستن به خاک مقدس وطن می تپید و جوانان و پیران و زنان و کودکان فریاد می کشیدند :ای امام اگر این بختیار از آمدن تو ممانعت کند فریاد می کشیم:
«وای به حالت بختیار اگر امام فردا نیاد مسلسل ها بیرون میاد»
«خمینی خمینی قلب ما باند فرودگاه توست»
و قلب امت بی تابانه می زد و بختیار خود را مرغ طوفان می خواند.ایران یک دریای خروشان شده بود ایران محل مهم خبر گزاری های جهان شده بود .همه تظاهرات می کردند ،به خیابان ها ریخته بودند،انتظار می کشیدند؛تلویزیون ها روی ماشین ها خود نمایی می کردند.چشم ها منتظر ، قلب ها تپنده و فریاد ها رسا.بیا خمینی وطن انقلاب است نقش مخالفین بر روی آب است.جان ها فدایت همچو مصطفی یت «الله اکبر خمینی رهبر» وانتظار ها به سر آمد و پرنده ی آهنین حامل استقلال ،آزادی،جمهوری اسلامی به قلب ها فرود آمد.و اکنون 30سال از آمدن آن بزرگ وار می گذرد و ما هر سال یادش را گرامی می داریم واین دهه ی مبارک را جشن می گیریم .
